Povodom tri decenije od smrti i 117. godišnjice od rođenja Momčila Gavrića, najmlađeg vojnika Prvog svetskog rata, danas su na njegov spomenik u lozničkom „Parku breza“ vence položili predstavnici Grada Loznice, Vojske Srbije iz garnizona „Podnarednik Momčilo Gavrić“ koji se nalazi u lozničkom naselju Klupci, Centra za kulturu ‘’Vuk Karadžić’’ i lozničkog SUBNOR-a.
Na tragično detinjstvo Gavrića, koji je sa samo osam godina ostao bez oba roditelja, sestara i braće koje su pobili austrougarski vojnici, podsetio je pomoćnik gradonačelnika Ljubinko Đokić.
– Momčilo Gavrić je simbol stradanja i napretka, simbol užasa i hrabrosti. Austrougarska carevina je mobilisala više od milion i po dobro naoružanih vojnika i napala Srbiju koja je tada imala svega četiri i po miliona stanovnika i tek je izašla iz dva Balkanska rata. Uprkos tome Srbija je pobeđivala zbog toga što su naši vojnici imali čvrst moral, mi nikada nismo vodili osvajački nego uvek odbrambeni rat i iza linije fronta srpskih boraca uvek su bile njihove kuće, deca, porodice – kazao je on i podsetio da je Loznica povodom stogodišnjice oslobođenja u Prvom svetskom ratu 2018. podigla spomenik najmlađem ratniku rata u kome je bilo ukupno 70 miliona vojnika.
Upravnik lozničkog „Muzeja Jadra“, Goran Vilić, kazivao je o Gavriću koji se, pošto je ostao bez porodice, priključio srpskoj vojsci na obližnjoj planini Gučevu gde ga je prihvatio Šesti artiljerijski puk Drinske divizije u kojem je služio sve do kraja rata. Gavrić je između svoje osme i dvanaeste godine bio učesnik svih velikih bitaka, Gučevske, Cerske, Kolubarske, preživeo je povlačenja srpske vojske preko Albanije, bio učesnik proboja Solunskog fronta i borbi na Kajmakčalanu.
Tek u januaru 1964. kada je list „Politika“ objavio tekst „Gde je podnarednik Momčilo Gavrić“ saznalo se o njegovom učešću u Velikom ratu, a o ratnoj sudbini svoga oca, koji je i posle rata imao težak životni put, ništa nisu znali ni njegovi sinovi Branislav i Aleksandar, kazao je Vilić na svečanosti kojoj su prisustvovali i osnovci iz „Kadinjače“.
Gavrić je rođen 1. maja 1906. godine u selu Trbušnica kod Loznice, bio je najmlađi kaplar na svetu, ranjen je u proboju Solunskog fronta, a imao je 12 godina kada ga je u čin podnarednika unapredio Vojvoda Živojin Mišić. Posle rata odlazi u Englesku gde je završio gimnaziju. U Srbiju se vratio 1921. i živeo u Beogradu sve do 28. aprila 1993. kada je preminuo u 87. godini.
Osim što ima spomenik u Loznici se jedna ulica zove po njemu, a od januara 2020. garnizon u Klupcima nosi Gavrićevo ime.
Kurir.rs/T.I.
