Stigne li vam danas čestitka za srećnu i berićetnu 7532. godinu, ne uzbuđujte se – niste ušetali u zonu sumraka, mamurluk od sinoć nije toliko jak, niti vas je vremenska mašina preselila 5.514 godina unaprijed.

Riječ je o veoma starom načinu računanja vremena koji se vijekovima koristio i u Srbiji.

Kada je kalendar stvoren, ne zna se, ali jedan od prvih istoričara koji se na njega pozivao bio je Sekst Julije Afrikanac. Ovaj hrišćanski istoričar je 221. godine napisao “Hronografiju”, svetu i profanu istoriju svijeta, i oslanjajući se na biblijske spise, datirao stvaranje svijeta u 5499. godinu prije rođenja Hrista. Prema “Britanici”, njegov rad je dao izvjestan prestiž ranom hrišćanstvu time što je događaje poput stvaranja svijeta i rođenja Hrista stavio u istorijski kontekst.

Unekoliko izmijenjena, njegova mjerenja bila su veoma zastupljena tokom antičkog srednjeg vijeka i srednjeg vijeka uopšte. Istočna pravoslavna crkva koristila je ovaj kalendar od 691. do 1728. godine, Vizantija od 988. do 1453, a Kijevska Rusija od 988. do 1700.

U srpske zemlje stigao je preko Svetog Save, koji ih je unio u crkveni kodeks, a po nekim podacima, koristio se sve do 19. vijeka. Smederevska tvrđava čuva jedan od rijetkih dokaza o ovom kalendaru – na Dožon kuli stoje podaci, izrađeni crvenim kamenom, da je despot Đurađ Branković podigao Kulu i Mali grad u ljeto 6983. godine.

Mnogi spomenici, bitke i druga zdanja datirani su po ovom kalendaru, po kome su se prvo navodili godina, pa mjesec i dan, što je nešto čega se Crkva i danas pridržava.

Problem je u tome što, ako danas zaista odlučite da slavite ovu 7532. godinu, kasnite 135 dana – u Vizantiji je nova godina počinjala prvog septembra.

Foto: I.Marinković

Izvor: Srpska info